Στο ιατρείο διαταραχών ύπνου ελέγχεται η ποιότητα του ύπνου στον εξεταζόμενο ασθενή. Διαπιστώνεται αν υπάρχει διαταραχή αναπνευστικού ή άλλου τύπου (π.χ νευρολογικής αιτιολογίας) κατά τον ύπνο.
Καθορίζεται η βαρύτητα της διαταραχής. Σε συνεργασία εφαρμόζεται η βέλτιστη αγωγή.
Η εξέταση γίνεται στο σπίτι ή σε κλινική, αναλύεται και δίνεται άμεσα, έγκυρη και μόνιμη λύση.
Εισρόφηση ονομάζεται η είσοδος στο αναπνευστικό ξένων ουσιών ή σωμάτων. Διακρίνεται σε εισρόφηση υγρών (π.χ αίμα, πύον) ή στερεών υλικών (π.χ τροφή, σπασμένο δόντι). Ανάλογα με την περίπτωση προκαλείται χημική πνευμονία (π.χ από οξύ του συτομάχου), μικροβιακή πνευμονία ή απόφραξη κάποιου πνευμονικού τμήματος. Ο ασθενής παρουσιάζει βήχα, δύσπνοια, αναπνοή που “σφυρίζει”, κυάνωση με χαμηλό οξυγόνο στο αίμα, ενίοτε πυρετό, διαταραχή της αρτηριακής πίεσης και τελικά shock. Η συχνότερη αιτία είναι το μειωμένο επίπεδο συνείδησης (κώμα ή ημικωματώδης κατάσταση) ανεξάρτητα αιτίας π.χ νευρολογικά ή μεταβολικά νοσήματα Υπερήλικα ή εξασθενημένα άτομα. Νευρομυικές ή άλλης αιτίας διαταραχές κατάποσης . Ποια είναι η θεραπεία ? Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Όχι κατάχρηση υπνωτικών ή κατασταλτικών φαρμάκων. Διατήρηση του επιπέδου εγρήγορσης όσο το δυνατόν υψηλότερα. Ο κλινήρης ασθενής πρέπει να είναι ξαπλωμένος σε γωνία 30-45 μοιρών. Να γίνεται προσεκτικά η σίτιση χωρίς να “στραβοκαταπίνει” ο ασθενής. Να γίνεται σίτιση με ρινιγαστρικό καθετήρα (levin) με σωστό τρόπο και για όσο χρειάζεται. Η γαστροστομία να φυλάσσεται μόνο για τις άκρως απαραίτητες περιπτώσεις καθώς συχνά έχει σοβαρές επιπλοκές ή/και συνέπειες. Η παρακολούθηση των ασθενών αυτών πρέπει να γίνεται απαραίτητα και από Εντατικολόγο-Πνευμονολόγο Ιατρό. Η εισρόφηση είναι μια ύπουλη όσο και επικίνδυνη κατάσταση κατάσταση. Η μη έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση της έχει ολέθρια αποτελέσματα για την ζωή του ασθενούς. Πολλές φορές η εμπλοκή μη εξειδικευμένων ιατρών οδηγεί σε αποτυχία της προσπάθεια ς καθώς δεν εφαρμόζονται σύγχρονες τεχνικές διάγνωσης και θεραπείας.
Απαιτείται έγκαιρη διάγνωση. Η βρογχοσκόπηση είναι απαραίτητη, για να διαγνωστεί η ανάπτυξη χημικής ή μικροβιακής πνευμονίας, να αφαιρεθούν ξένα σώματα ή υγρά και να λυθούν πιθανές αποφράξεις βρόγχων. Απαιτείται υποστήριξη της αναπνευστικής λειτουργίας με οξυγόνο και κατάλληλα φάρμακα. Εξασφάλιση των ζωτικών λειτουργιών του οργανισμού. Επαρκής όσο και ασφαλής σίτιση. Η αντιμετώπιση της εισρόφησης πρέπει απαραίτητα να γίνει και με τη συμμετοχή Πνευμονολόγου Εντατικολόγου. Η νοσηλεία πρέπει να είναι ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ χωρίς τίποτα να αφήνεται στη τύχη.
Η έλλειψη του ενζύμου G6PD είναι μια κληρονομούμενη (υπολειπόμενη φυλοσύνδετη) διαταραχή στο Χ χρωμόσωμα. Η κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών όπως τα κουκιά ή φαρμάκων οδηγεί σε καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων του αίματος (αιμόλυση).
Η έλλειψη δεν είναι πάντα απόλυτη αλλά εξαρτάται από το φύλο ή την φυλή. Η ναφθαλίνη, η φάβα, η ασπιρίνη, η παρακεταμόλη, διάφορα αντιβιοτικά (κινολόνες, τριμεθοπρίμη-σουλφομεθοξαζόλη) σχετίζονται με κρίσεις αιμόλυσης.
Με βάση τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγεία παρουσιάζονται 5 γενετικές παραλλαγές
I: Σοβαρή ανεπάρκεια (<10% δραστηριότητα) με χρόνια (μη σφαιροκυτταρική) αιμολυτική αναιμία, II: Σοβαρή ανεπάρκεια (<10% δραστηριότητα), με διαλείπουσα αιμόλυση, III: Ήπια ανεπάρκεια (10-60% δραστηριότητα), αιμόλυση σε στρεσογόνους παράγοντες μόνο, IV: Μη ανεπάρκεια παραλλαγή, με κλινικά συμπτώματα , V: Αυξημένη δραστηριότητα του ενζύμου, χωρις κλινικά συμπτώματα
Τα περισσότερα άτομα με έλλειψη G6PD είναι ασυμπτωματικά. Οι συμπτωματικοί φορείς είναι σχεδόν αποκλειστικά άνδρες, αλλά οι θηλυκοί φορείς μπορεί να επηρεαστούν κλινικά λόγω τυχαίας αδρανοποίησης του Χ-χρωμοσώματος .Η κρίση παρουσιάζεται με ζαλάδες, ιλίγγους, εμετό, διάρροια, ταχυκαρδία, πυρετό, ίκτερο, διόγκωση της σπλήνας, αναιμία, η οποία μπορεί να καταλήξει σε θάνατο.
ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΕΣ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΑ ΜΕ ΑΙΜΟΛΥΣΗ ΣΕ ΚΥΑΜΙΣΜΟ
• ß-Naphthol
• Niridazole
• Stibophen
• Nitrofurans
- Nitrofurantoin
- Nitrofurazone
• Quinolones
- Ciprofloxacin
- Moxifloxacin
- Nalidixic acid
- Norfloxacin
- Ofloxacin
• Chloramphenicol
• Sulfonamides
- Co-trimoxazole
(Sulfamethoxazole +
Trimethoprim)
- Sulfacetamide
- Sulfadiazine
- Sulfadimidine
- Sulfamethoxazole
- Sulfanilamide
- Sulfapyridine
- Sulfasalazine
(Salazosulfapyridine)
- Sulfisoxazole
(Sulfafurazole)
• Mepacrine
• Pamaquine
• Pentaquine
• Primaquine
• Methylene blue
• Dapsone
• Para-aminosalicylic acid
• Sulfones
- Aldesulfone sodium
(Sulfoxone)
- Glucosulfone
- Thiazosulfone
• Doxorubicin
• Rasburicase
• Phenazopyridine
(Pyridium)
• Acetylphenylhydrazine
• Phenylhydrazine
• Acetylsalicylic acid (Aspirin)
• Acetanilide
• Paracetamol (Acetaminophen)
• Aminophenazone (Aminopyrine)
• Dipyrone (Metamizole)
• Phenacetin
• Phenazone (Antipyrine)
• Phenylbutazone
• Tiaprofenic acid
• Furazolidone
• Streptomycin
• Sulfonamides
- Sulfacytine
- Sulfaguanidine
- Sulfamerazine
- Sulfamethoxypyridazole
• Phenytoin
• Glibenclamide
• Dimercaprol (BAL)
• Antazoline (Antistine)
• Diphenhydramine
• Tripelennamine
• Hydralazine
• Methyldopa
• Chloroquine & derivatives
• Proguanil
• Pyrimethamine
• Quinidine
• Quinine
• Isoniazid
• Trihexyphenidyl (Benzhexol)
• Dopamine (L-dopa)
• Procainamide
• Quinidine
• Toluidine blue
• Colchicine
• Probenecid
• Mestranol
• Isobutyl nitrite
• Menadiol Na sulfate
• Menadione
• Menadione Na bisulfite
• Phytomenadione
• Ascorbic acid (Vit C) σπάνια
• Arsine
• Berberine (in Coptis chinensis)
• Fava beans
• Naphthalene (in mothballs)
• Para-aminobenzoic acid
