Πνευμονολόγος
SEW

1406028875408

Ασθενής με πλευριτική συλλογή δεξιά (*) και πυρετό.

14060292571621406

Έγινε παρακέντηση και τοποθετήθηκε παροχέτευση μικρού διαμετρήματος (**).

Έγινε εκκένωση του υγρού, που ήταν πύον από  Πνευμονιόκοκκο.

 ____________περιστατικό αρχείου______

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ

Η παρακεντήση της πλευριτικής συλλογής δεν απαιτεί υποχρεωτικά εισαγωγή σε κλινική ή νοσοκομείο.

Στο ιατρείο ή στο σπίτι μπορεί να γίνει τόσο διαγνωστικά όσο και θεραπευτικά.

Είναι εντελώς ανώδυνη και απόλυτα ασφαλής όταν γίνεται από  έμπειρο Πνευμονολόγο και λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα. Οι ασθενείς αισθάνονται άνετα.

Οι σύγχρονης τεχνολογίας καθετήρες μας οδηγούν σε άμεσο  και τέλειο αποτέλεσμα.

Με την χρήση φορητού υπερήχου -όταν απαιτείται-είναι δυνατή η ακριβής εντόπιση και ελάχιστου ποσού πλευριτικού υγρού.

Προσοχή!  η επεμβατική ασφαλής αυτή πράξη  μπορεί να  έχει καταστροφικές συνέπειες αν γίνει από  μη ειδικευμένους γιατρούς. Τρύπημα  του πνεύμονα μπορεί να οδηγήσει σε πνευμοθώρακα, ενώ  τρύπημα μεγάλου αγγείου σε αιμορραγία.

 


PneumonoVirus

wen

ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟΣ ΚΑΙ ΕΜΒΟΛΙΟ (revision 2018)

Ο Πνευμονιόκοκκος (Streptococcus Pneumoniae) είναι το συχνότερο μικροβιακό αίτιο πνευμονίας στον άνθρωπο. Μεταδίδεται απο άτομο σε άτομο με τις αναπνευστκές εκκρίσεις όπως το σάλιο ή οι βλέννες. Η μετάδοση όμως του μικροβίου δεν συνεπάγεται απαραίτητα την εμφάνιση νόσου. Για αυτό το λόγο η επαφή με άτομο που πάσχει δεν απαιτεί την λήψη αντιβιοτικών προφυλακτικά.

Ο Πνευμονιόκοκκος μπορεί να βρεθεί στο ρινοφάρυγγα υγειών, συχνότερα νέων ανθρώπων, σε ποσοστό άνω του 60%, χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς τι είναι αυτό που τους προστατεύει. Υπάρχουν πάνω από 90 τύποι (ορότυποι) Πνευμονιόκοκκου, από τους οποίους μερικοί μόνο είναι υπεύθυνοι για την πλειοψηφία των περιπτώσεων νόσησης.

O S. Pneumoniae εκτός από πνευμονία, προκαλεί μέση ωτίτιδα (λοίμωξη του χώρου ακριβώς πίσω από το τύμπανο του αυτιού), παραρρινοκολπίτιδα, μηνιγγίτιδα, βακτηριαιμία (μόλυνση του αίματος). Η λοίμωξη περιοχών που φυσιολογικά είναι στείρες μικροβίων, όπως το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα αποτελεί την σοβαρότερη μορφή της νόσου. Αυτή ονομάζεται Διηθητική Πνευμονιοκοκκική Νόσος και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του ασθενούς.

Η πνευμονία μπορεί να σκοτώσει 5 στους 100 ασθενείς ανάλογα και με την γενική κατάσταση της υγείας, την ηλικία την συνύπαρξη άλλων νοσημάτων και την καθυστερημένη έναρξη ή εφαρμογή λανθασμένης θεραπεία.

Οταν η πνευμονία συνόδευεται απο μόλυνση του αίματος ή συλλογή πύου είναι μια από τις σοβαρότερες μορφές Διηθητικής Πνευμονιοκοκκικής Νόσου (ΔΠΝ). Η μηνιγγίτιδα είναι επίσης πολύ σοβαρή μορφή ΔΠΝ. Στα παιδιά μπορεί να προκαλέσει προβλήματα ανάπτυξης, απώλεια ακοής ή δυστυχώς ακόμα και θάνατο (ίσως και 1 στα 15 για ηλικίες κάτω των 5 ετών). Η ωτίτιδα και η παραρρινοκολπίτιδα (λοίμωξη των αεροφόρων κοιλοτήτων γύρω απο την μύτη) είναι συνήθως πιο ήπιες και λιγότερο απειλητικές.

Οι άνθρωποι κάτω των 2 ή πάνω των 65 ετών, οι χρονίως πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική ανεπάρκεια ή νεφρωσικό σύνδρομο, πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ, άσθμα), ηπατοπάθεια, διαβήτη, αλκοολισμό, ανοσοκαταστολή (καρκινοπαθείς, HIV(+)/AIDS, έλλειψη ή δυσλειτουργία του σπλήνα), οι καπνιστές, οι έχοντες κοχλιακό εμφύτευμα στο ακουστικό σύστημα ή οι έχοντες εκροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για πνευμονιοκοκκική λοίμωξη.

Η νόσος παρουσιάζεται πάντα με πυρετό και ανάλογα της εντόπισης με βήχα, δύσπνοια, πόνο το στήθος (σε πνευμονία), πονοκέφαλο, θόλωση του επιπέδου συνείδησης (σε μηνιγγίτιδα), πόνο στο αυτί (σε ωτίτιδα). Η ανεξέλεγκτη φλεγμονώδης αμυντική απάντηση του οργανισμού στο μικρόβιο οδηγεί σε σήψη, σηπτικό σοκ ακόμα και θάνατο. Η θεραπεία βασίζεται στην χορήγηση αντιβιοτικών.

Δυστυχώς η ανάπτυξη αντοχής σε τουλάχιστον 1 αντιβιοτικό παρατηρείται σε 30% των περιπτώσεων. Η διάγνωση τίθεται με βάση την κλινική εικόνα του ασθενούς, την ακτινογραφία και τις μικροβιολογικές εξετάσεις. Εξετάζονται πτύελα, αίμα ή αν χρειάζεται εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Η ανίχνευση του αντιγόνου του Πνευμονιόκοκκου στα ούρα, αποτελεί μια εύχρηστη και πολυ αποτελεσματική εξέταση. Ευτυχώς υπάρχει η δυνατότητα εμβολιασμού του πληθυσμού, ο οποίος αποτρέπει ικανοποιητικά την νόσο. Τα εμβόλια είναι πιο αποτελεσματικά στην αποφυγή σοβαρών μορφών της νόσου (όπως η μόλυνση του αίματος) που απαιτούν νοσηλεία στο Νοσοκομείο με υπαρκτό τον κίνδυνο θανάτου για τον ασθενή. Πρέπει να παραμείνει σαφές ότι κάθε εμβολιασμένος άνθρωπος είναι υποψήφιος να νοσήσει απο Πνευμονιόκοκκο και για αυτό δεν πρέπει να επαναπαύεται. Όταν υπάρχουν συμπτώματα όπως πυρετός πάνω από 38C, κόπωση, κακουχία, κούραση, βήχας, πονοκέφαλος, πτώση του επιπέδου συνείδησης, πόνος στο στήθος, στο πρόσωπο ή πονοκέφαλος πρέπει άμεσα να εξετάστει ο πάσχων απο γιατρό. Η καθυστερημένη διάγνωση αυξάνει τον κίνδυνο για παράταση, κακή έκβαση και εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών, όπως δημιουργία αποστήματος, εμφάνιση σήψης, μετάδοση (με το αίμα ή με απευθείας επεκταση) στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.

Προσοχή! δεν παίρνουμε αντιβίωση από το Φαρμακείο μόνοι μας! Σε πολλές περιπτώσεις όπως σε μια ίωση, τα αντιβιοτικά δεν δρουν. Σε άλλες η ενδεικνυόμενη αντιβίωση δεν είναι αυτή που θα πάρουμε κατ’ εκτίμηση δικιά μας. Αυτό συμβαίνει γιατί πέρα απο τον Πνευμονιόκοκκο υπάρχουν πολλά άλλα μικρόβια τα οποία με βάση κλινικά και επιδημιολογικά δεδομένα, πιθανόν να είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν. Εδώ ακριβώς είναι ο ρόλος του ειδικού γιατρού. Αποτέλεσμα της αλόγιστης ή λάθος χρήσης αντιβιοτικών είναι η αναποτελεσματική θεραπεία ή η ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβίων.

Σήμερα κυριαρχούν δύο είδη αντιπνευμονιοκοκκικών εμβολίων, το 23δύναμο και το νεότερο (συζευγμένο με πρωτείνη για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα) 13δύναμο εμβόλιο, που φτιάχνονται έναντι των 23 και 13 συχνότερων παθογόνων ορότυπων του μικροβίου. Δυνατόν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις ηλικίες ανω των 2 ετών. Σε παιδιά μικρότερα των δύο ετών χρησιμοποιείται το 13δυναμο.

Οι οδηγίες για τον εμβολιασμό πρέπει να δίνονται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό, με βάση τις επικαιροποιημένες διεθνείς κατευθύνσεις. Η χορήγηση των εμβολίων καλύπτεται ασφαλιστκά πλήρως από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ολες οι ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού πρέπει πάντα να προφυλάσσονται καθώς τα αντιπνευμονιοκοκκικά εμβόλια είναι αποτελεσματικά και ασφαλή. Τοπική ερυθρότητα και πόνος στο σημείο της ένεσης, χαμηλός πυρετός, κόπωση, ρίγη, ευερεθιστότητα, πονοκέφαλος είναι οι κύριες παρενέργειες που ευτυχώς είναι ήπιες όσο και σπάνιες. Προσοχή χρειάζεται σε περιπτώσεις ύπαρξης αλλεργίας σε προηγούμενο εμβόλιο ή άλλο παράγοντα. Ο θεράπων ιατρός πάλι θα κληθεί να δώσει τις κατάλληλες οδηγίες. Γενικά όμως σοβαρή αλλεργική αντίδραση είναι εξαιρετικά σπάνια (περίπου μια στο εκατομμύριο) και συμβαίνει σε λεπτά ή μερικές ώρες μετα τιν εμβολιασμό. Αν κάποια στιγμή πάθουμε Πνευμονιοκοκκική πνευμονία δεν σημαίνει ότι είμαστε προστατευμένοι στο μέλλον και για αυτό πρέπει να εμβολιαστούμε, αν ανήκουμε στις ομάδες πληθυσμού που χρειάζονται προστασία. Οι οδηγίες για τον εμβολιασμό πρέπει να δίνονται αποκλειστικά από τον θεράποντα ιατρό με βάση τις επικαιροποιημένες διεθνείς κατευθύνσεις. Συμπερασματικά, ναι στον εμβολιασμό και στην έγκαιρη αναζήτηση ιατρικής φροντίδας για την αντιμετώπιση της Πνευμονιοκοκκικής Πνευμονίας   Διαβάστε Περισσότερα…


virus

Τι είναι η γρίπη;

Η γρίπη είναι μια οξεία νόσος του αναπνευστικού και προκαλείται από τους ιούς της γρίπης (οι A, B και σπάνια ο C).

Παρουσιάζεται από Απρίλη ως Οκτώβριο. Διαβάστε Περισσότερα…